seni seviyorum
sadece kim olduğun için değil
sen olduğun için ve seninle beraberken
kim olduğumu, benliğimi anladığım için...
seni seviyorum
küçük sevinçlerimi, mutlu anlarımı olduğu kadar hüzünlerimi,
üzüntülerimi sevecen bir duyarlılıkla benimle paylaştığın için...
seni seviyorum
içimdeki çocuğu, saklı kalmış benliğimi yeryüzüne gün ışığına
çıokardığın için...
seni seviyorum
elini kalbimin üzerinde hissettiğim zaman üzüntülerimi alıp onların
yerine şimdiye kadar kimsenin başaramadığı o güzellikleri,
o sıcaklığı, o saf içtenliği bana duyurmadığın için...
seni seviyorum
hayatımı kutsal bir sevgi tapınağına çevirdin ve her anımı yaşama
sevincine şiirli bir aşka dönüştürdüğüm için...
seni seviyorum
çünkü sen şimdiye kadar hiç başaramadığım şeyleri, kendimle dost ve
barışık olmayı ve hiçbir zaman tadamadığım kadar mutlu olmamı
sağlıyorsun ve sen bütün bunları yalnızca sözle, dokunuşla ya da
işaretle değil kendin olmakla yapıyorsun hiç kuşkusuz gerçek dostluk
ve arkadaşlık budur
seni çoook seviyorum